HAYATI
Şair ve senaryo yazarı. 20 Nisan 1962 günü Tunceli’de dünyaya geldi. Hüsniye Hanım ile memur Ali Akyol’un oğlu. Tunceli Endüstri Meslek Lisesi’ni bitirdi. Daha sonra İstanbul’a yerleşti ve yazarlığın yanı sıra çeşitli reklam işleriyle uğraştı. Bir süre Radyo Umut’un yöneticiliğini yaptı ve “Mum Işığında Mavi” adlı bir şiir programı hazırlayıp sundu. TYS ve MESAM üyesidir.
İlk şiiri “Oğul” Almanya’da yayımlanan Tohum dergisinde yer aldı. Berfin Bahar, Mozaik Şiir/Sanat başta olmak üzere çeşitli dergilerde şiirleri yayımlandı. Akyol’un 30’u aşkın şiiri çeşitli sanatçılar tarafından bestelenmiştir.
ESERLERİ
Şiir:
- Şafağı Kirletilmemiş Ufuklar, İst.: Yön, 1990
- Gülvatan, İst.: Yön, 1991
- Ölü Sürgün ve Dersim, İst.: Yön, 1994
- Hüzündür Aşk, İst.: Yön, 1996
- Yüreğim Sınanmıştır, İst.: Yön, 1997
- Şairler Erken Ölür, İst.: Mavi Ada, 2000
- Seni Aşka Yazmalı, İst.: Telos, 2002
ESER ÖRNEKLERİ
AL BENİ USLANDIR USTAM
I
Başım rüzgar olsa sesim fırtına
Diyar olur yollar hicrana gider
Hatırım sayılmazsa senden yana
Yangın olur hevesim küle döner
Küle döner yediveren gül rengim
Ve ben acemi serüvenlerime
Yeniden yenilirim
Seyyah olsam buralardan gidemem
Seni yazar seni söyler dillerim
Zehir olsan adından vazgeçemem
Seni duyar seni özler yüreğim
Seni özler yüreğim kanadıkça her mevsim
İçimden sonbaharlar geçer
Kış olur iliklerim
II
İsyanım dağ edende
Sabrıma taş basarım
Sevdamı yad edende
Hüznüme yaş salarım
Yüzüm gülmelere küsse
Dinmez ahım keder yastan
Al beni bağrına bas
Al beni uslandır ustam
III
Koynumda yıldız akı umutlar
Düş toplarım gece ile gün arası
Benim de gülüşüm gül açardı ustam
Üstelik güz’e ve hüzne karşı
Ama gel gör ki ömrümden
Çoğul ayrılıklar geçti
Ve sargısı yok bu acıların
Yargısı olmadı ki
Yüreğim bana yoldur şimdi
Ağudan gamdan
Yüreğim bana yoldaştır
Sırılsıklam
Sesim sözünde çoğalsın
Al beni bağrına bas
Al beni uslandır ustam
MUTLU SON YOKTUR
Unutulmuş bir yabancıyım buralarda
Sen sen ol mülteci yanıma vurma Asya
Konuşamam artık o katmerli hüzünlerden
Haritaların bile bilmediği yerlerdenim
Kaydım silineli çok oldu gönüllerden
Yanlış adreslerde bir başıma zorluktum
Kaçıp durdukça o aşklar için beddua oldum
Ben yoktum belki siluetimle dünden çoktum
Aç biilaç günlere çattım / yağmalandım / ağladım
Şimdi üzdüğüm kadınlar için günahkarım
…
KAYNAKÇA: TBE Ansiklopedisi (c. I, 2001).
