HAYATI
Şair. 1929 yılında Malatya’da dünyaya geldi. 16 Aralık 2015 günü Bursa’nın Gemlik ilçesinde yaşama veda etti. İlk, orta ve lise eğitimini Malatya’da tamamladı. 1949’da İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi’nden mezun oldu. Gemlik Sosyal Sigortalar Kurumu ve Gemlik Azot Sanayi Müessesesi’nde görev yaptı. Daha sonra serbest doktor olarak çalışmalarına devam etti.
Abdullah Öztemiz Hacıtahiroğlu’nun ilk şiiri 1946’da Yedigün’de çıktı. Birçok antolojide ve Kaynak, Hisar, Çınaraltı, İstanbul, Türk Dili, Türk Yurdu, Büyük Doğu, Aydede, Türk Edebiyatı, Diriliş, Türk Kültürü Kültür Dünyası, İslami Edebiyat dergilerinde şiirleri yayımlandı. Yeni İstiklal (1965) ile Millî Gazete’de “Mayın Tarlası” ve “Isırgan Çiçekleri” başlıkları altında hiciv şiirleri, Diriliş dergisinde aralıklı olarak şiirleriyle birlikte biyografi yazıları yayımlandı. İslami Edebiyat adlı bir dergi çıkardı. Şiirlerinde çoğunlukla aruz, bazen de hece ölçüsünü kullandı. Konuşulan Türkçeyi temel alarak aruz ölçüsünü hatasız kullanmasıyla tanındı. Şiir ile düzyazı arasındaki sınırı çizemeyenlerin, şiir yazabilmek için boşuna uğraştıklarını, şiirde “buluş”un ve “sezgi”nin yanı sıra “ahenk”in de çok önemli olduğunu belirtti.
ESERLERİ
Şiir:
- Sessiz Gürültü (1962).
- Hiciv ve Taşlamalar:
- Mayın Tarlası, Isırgan Çiçekleri.
Antoloji:
- Türk Edebiyatında Dinî ve Ahlâkî Şiirleri Güldestesi -Başlangıcından Bugüne kadar (1963)
- Hazret-i Peygambere Şiirler Antolojisi -Naatler Güldestesi (1966).
Çeviri:
- Mesnevi (Mevlâna Celâleddin Rûmî’den, Kendi Vezni ile Manzum Mesnevi Çevirisi) (c. 1, 1972).
ESER ÖRNEKLERİ
Eylül Ezgisi
Ak nergis açtıran bayır al gül de açtırır
Göz görmedik çiçekleri eylülde açtırır
Dal dal eğildi secdeye salkımsöğüt bugün
Yalvarmak üzre Tanrı’ya seccade açtırır
Mor salkım asmadan koku, tad, renk, ışık sağar
Eylül gelince güz yeni bir belde açtırır.
Nar mayhoş, ayva ekşi, ceviz ham, üzüm buruk
Yaz sahnesinde güz yeni bir perde açtırır
Şair hem öz katar yeniden gündelik söze
Hem sağlı sollu düş yolu bir cadde açtırır
Varsın dirensin uykusu bol, paslı sürgüler
Bir el kapatsa gitse öbür el de açtırır.
İlk Yaz Coşkunluğu
Koku, ses, renk, ışık örmüş yine gergin ağını
Ak çiçekler taşırır bahçelerin bardağını
Kuşların türküsü damlar derenin şarkısına
Sallar akşam yeli al goncaların kundağını
Mutluluk ülkesidir baksa gözüm her nereye
Yaşıyor şimdi gözüm görmenin altun çağını
Gebedir çağlası yakutuna olgun yemişin
İçti bağ bahçe bayır kırmızı renk ırmağını
Ova seslendi çiçek ordusu dağ dağ yürüdü
Tarlalar dikti gelinciklerin al bayrağını
Bu kısır çağda duyar mıydı bu tür şi’ri kulak
Kalemim bulmasa şi’rin kurumaz kaynağını.
KAYNAKÇA: V. B. Kurdoğlu, Şair Tabibler, İst., 1967, s. 569-572; Necatigil, İsimler, 183-184; “Hacıtahiroğlu, Abdullah Öztemiz”, TDEA, IV, 1; Eğitim Bilim Dergisi, S. 7 (Nisan 1999).
