HAYATI
23 Ekim 1923’te Samsun’da dünyaya geldi. 7 Ocak 2017 günü İzmir’de hayatını kaybetti. Bazı eserlerinde Aysen B. imzasını kullandı. Mahinur Hanım ile esnaf Ali Asker Karahan’ın oğludur. Samsun Cumhuriyet İlkokulu, Ondokuz Mayıs Lisesi orta kısmı ve İzmir Namık Kemal Lisesi’ni bitirdi; İzmir Yabancı Diller Meslek Yüksek Okulu’ndan mezun oldu. Zirai Araştırma ve İntrodüksiyon Kurumilu, Bornova Kredi Yurtlar Kurumu müdürlüğü ile Ege Üniversitesi Fen Fakültesi merkez kütüphane ve yayın müdürlüğü görevlerinden sonra kendi isteği ile emekliye ayrıldı. 1992 yılından sonra İzmir’de bir süre Gözlem gazetesinde yazılar yazdı. 1963’te Özdeşim dergisini çıkardı.
Abdullah Neyzar Karahan, ilk şiiri 1957’de Menteşe dergisinde yayımladı. Daha sonra eserleri Yeni Ufuklar, Yelken, Yeditepe, Varlık, Otağ, Su, Dönemeç, Oluşum, Soyut, Kıyı ve Türk Dili gibi dergilerde yer buldu. Yazar, eserlerini kaleme alırken sürrealizm, toplumsal gerçeklik ve romantizm akımlarından etkilendiğini belirtti.
Türkiye Yazarlar Sendikası ve Edebiyatçılar Derneği üyesi olan Abdullah Neyzar Karahan, “Aslan, Kurt ve Tilki” adlı yapıtı ile 1979’da Spor Toto “Dünya Çocuk Yılı” Masal Yarışmasında birincilik ödülünün sahibi oldu. Ayrıca yazar İzmir gazetelerinin düzenlendiği bazı şiir yarışmalarından ödüller aldı.
“Karahan çok çarpıcı bir şair olmayabilir. Ancak toplumun büyük çoğunluğunu oluşturan sıradan insanların aşklarını,
sevinçlerini, korkularını, beklentilerini vb. dile getirir şiirlerinde. O sıradan insanların sıradan duygularını şiire dokurken pek
öyle sıradan bir şair değildir. Kendine has şiir ipliğini büken, kendi büktüğü ipliklerle şiir atlasını dokuyan nadir
ozanlarımızdan biridir Karahan. Onun şiirleri incelendiğinde çok farklı imgeler, simgeler taşıdığı görülür. İlk okunduğunda
kekremsi fakat insanın olaylar karşısında imgesel bir haz duymasını sağlar. Şiirdeki imgeler Karahan’a özgü imgelerdir. Bu
imgeleri şiirde ‘karahan geni’ diyebiliriz. Karahan, 60 kuşağının kendine özgü bir şiir biçemi yaratabilmiş ender
şairlerindendir. O ne Birinci Yeni şairidir, ne de İkinci Yeni. Bu iki akım arasında kendi şiirini dokuyan ince, naif bir ozandır.
Özellikle 1980 sonrası şiirlerinde bir yorum olgunluğu gözlenir. Ancak şiirinde biraz işçilik azdır. Bunu Karahan’a
anımsattığımda bana şöyle bir yanıt vermişti: ‘Şiirimden borç aldığım zamanla geçimimi sağlıyorum.’” (T. Ayhan Çıkın)
ESERLERİ
ŞİİR: Yorgun Yaşayana (1963), Çıplak Ateş (1967), Yabanistan (1968), Boşlukta Biri (1970), Körfez Solgunu (1971), Savaşa Yalnız Gidilmez (1975), Mavi Aydınlık (1979), Çiçek Güzellemesi (1981), Gece Bin Çağdır (1990), Uzak Kıyısında Sevdanın (1991), Gizli Su (1994), Gözlerimde Saklı Sonbahar (2000), Dalgın Şarkı (2004).
ANTOLOJİ: Şiir ve Siz (Ş. Gökovalı ile, 1965).
İNCELEME: Gel Dosta Gidelim / Çağdaş Düşüncede Yunus Emre (1980), Samsun’dan Ankara’ya (1980), Atatürk ve Eğitimde Çağdaşlaşma (1980), Atatürk Gerçekçiliği (1980), Atatürk’ün Halk İktidarı Anlayışı (1980), Şehit Edilişinin 50. Yılında Kubilay (1980).
ÇOCUK KİTABI: Aslan Kurt ve Tilki (1980), Konuşan Kutu (mitoloji, 1992), Yengeç ile Kızı (2002).
