HAYATI

Şair. 2 Nisan 1955 günü Ankara’da dünyaya geldi. Asıl adı Ali YILDIRIM. Fatma Hanım ile maliyeci Mustafa Yıldırım’ın oğlu. İlk ve orta öğrenimini Ankara’da tamamladı; Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Kütüphanecilik Bölümü’nü bitirdi. 1983’ten beri kütüphanecilik yapıyor. Türk Kütüphaneciler Derneği ve Edebiyatçılar Derneği üyesi. İlk yazısı (“Şiir Nedir?”) 1990’da Yaba Öykü’de çıktı. Şiirlerini Broy, Türk Dili, Damar ve Dize dergilerinde yayımladı. Toplumcu gerçekçi olduğunu belirtti. 

ESERLERİ

Şiir:  

  • Gecenin Namlusu, Bartın: Mayıs, 1993 
  • Örtüler, Bartın: Mayıs, 1994 
  • Arka Bahçe: Latin Amerika Destanı, İst.: Bumerang, 1998 
  • İsa Asi, İst.: Bumerang, 1998 
  • Çığlık Kuşu, İst.: Toplumsal Dönüşüm, 1998 

ESER ÖRNEKLERİ

Ayışığı 

Ay ışığı kutsal sevgilim 
Fısıltıların yumuşak toprakta 
Ayak izlerime doluyor 
Sen de terkedip gitme 
Sularla oynaşmaya 
Doğur beni ışığınla 
Lekeli yüzüne 
Bulaşmış gibi yeni bir iz 
Şarkımızı çalıyor dağlar 
Haydi dans edelim özlemle 
Çakışsın bedenlerimizdeki giz 
Mırıl mırıl büyüsün başaklar 
Barış içinde çoğalsın sevgimiz. 

Ayrı Ayrı 

Kaçamak bakışlarımız dokunurdu birbirine 
suçlu suçlu yürürdük 
gülmeyi konduramadan dudaklarımıza 
acılarla delik deşik 
bir olgunluk izlerdi gölgelerimizi 
yağmur ıslatırken kaçak evi 
kimsesizliğimiz ayrı ayrıydı. 
 
Aslında yakamıza yapışmasaydı aşk 
sahtekarlar cennetinde çakışmasaydı yollarımız 
sen ve ben 
pekala kandırabilirdik kendimizi 
mutluluk oynayarak ayrı ayrı 
yas 
içimizde uzun yolculuğa çıkmış olurdu 
ve bitmemiş olurdu takas. 

Bir Sevda Türküsü 

Sokul yanima, 
cigliklar dolarken kentin sokaklarina 
yirmidört ayar yankilar düser daglardan. 
Üsürüm kar giyinmis agaçlar gibi 
simsiki tut ellerimi 
ki, 
bir kir çiçegi 
korkusuzluguna ulasayim. 
 
Tuz ekmek ve sarap kadar kutsal, 
okunmasi düslenen bir kitabin 
el degmemis koyaklari kadar gizemli, 
sevdaya ait ne varsa içimde 
sirtimda tasiyorum aksamlari. 
 
Rüzgarin bastançikarici çagrisina kapilip 
ipini koparan uçurtma gibi 
çilgin olmak istiyorum, 
bu yüzden, 
görmüyor musun kollarim 
sana uzaniyor savas alaninin 
tam ortasindan 
 
Pesimde kanima susamis canavarlar var, 
gecenin sabaha yakin olan kisminda 
çali ol 
yapraklarinin arasina al beni, 
dikenlerin batmasin ama. 
Çocuklar kadar berrak pinarlar 
olsun avuçlarinda, 
bir yudum içtigimde 
ay kanatlarini tak 
gözlerime gözlerinle 
yak beni yüregindeki atesle. 
 
Karinca gölgesi olsan bir ögle üstü, 
uyusam uykularin en derininde, 
mermer yontular görsem düsümde, 
kilifindan çikarsam ölümü 
rasgele öpsem agustos gibi yanan gögsünden, 
uyandigimda sen yoksan 
haykirsam, haykirsam, haykirsam… 

KAYNAKÇA: TBE Ansiklopedisi 1 (2001).


 

Paylaş