HAYATI
Şair. 1950 yılında Şanlıurfa’ya bağlı Siverek ilçesinde dünyaya geldi. Orta eğitimi Diyarbakır Lisesi’nde tamamladı. Daha sonra Diyarbakır Eğitim Enstitüsü Sosyal Bilgiler Bölümü’nden mezun oldu. Çeşitli okullarda öğretmenlik yaptı. TYS, PEN Yazarlar Derneği ve Edebiyatçılar Derneği üyesidir.
İzgören, ilk şiiri (“Ağustos’ta Hüzün”) 1977’de Demokrat gazetesinde çıktı. Türkiye Yazıları, Kıyı, İmece, Karşı Edebiyat, Oluşum, Yarın, Promete ve Varlık dergilerinde yayımladığı aşk, acı ve özgürlük temalarını yerel deyişlerden yararlanarak dile getiren şiirleriyle tanındı.
ÖDÜLLERİ
- Bedeli Ödenmiştir ile 1992 İsveç Hümanist Enternasyonal Şiir İkincilik Ödülü
- Suç Duyurusu ile 1999 Ceyhun Atuf Kansu Şiir Ödülü
ESERLERİ
Şiir:
- Acıyla Diri, İst.: BAD, 1981
- Sessizliğin Sağnağı, Ank.: Dayanışma, 1984
- Verilmiş Sözdür, Ank.: İz, 1987
- Bedeli Ödenmiştir, Ank.: Yazıt, 1992
- Ve Öteki, İst.: Piya, 1995
- Suç Duyurusu, İst.: Avesta, 1999
ESER ÖRNEKLERİ
Kod Adı Aşk
Bir istisnayım artık kuralı bozuyorum
Mışlı geçmiş bir şark çıbanıyım
Şimdi yaşamın yüzünde sızlıyor izim
Gündemde ilave tedbirler var, infaz bildirileri
Ecelimi bir hamaylı gibi boynumda taşıyorum
Potansiyel suçluyum, yasa da ceza da benim
Lanetlidir artık gözlerine mil çekmiş
Kurşun damlaları akıtmış kulaklarına
Kösnül kasıklarında yalaz, üstü başı kan
Şimdi isterik bir orospuyu oynuyor zaman
Bütün kapılara ayrılığın suretini astılar
Derme-çatma aşklar onarmaktan bitkinim
Dün erkendi, yarın gecikmiş sayılırım
Bir parça uçurum alıyorum terkime
Kutsuyorum yolları bir iklim bulmak için
Bozdum tüm oyunları şimdi satırbaşıyım
Sıcak uzun yazlardan, kış uykulardan
Sustukça derinleşen büyüyü bozdum
Karlar içinde yorgun bir selam gibi
Vakitsiz ve davetsiz giriyorum gecene
Gözlerinin sıcağına konuk et beni
Sonunda öğrendim konuşmayı, yürümeyi öğrendim
Geçtiğim tüm köprüleri yaktım, dönüş yok
Yollarla artık uğraklarla anlatırım kendimi
İçime akmıyor kanım, yaramı sevdim
Tazeleyin çoban ateşlerini ey ateş ustaları
Kavallarınıza yeni delikler açın
Emzirin sığınaklarımı uyak bulsun koyaklar
Yeni bir sayfa açtım işte ömrümü çiziyorum
Sensiz hiçbir şeyin hükmü yok benim için
Ölüm durmadan tazelese de hünerini
Yeni bir sayfa açtım kanımla yazıyorum artık
Kod adım aşk’tır
Ömrüm bu uzun hecenin ömrüne kayıtlıdır
Çünkü miladı yoktur kod adı aşk olanın
Ateşten gömlek giymiş bir şiirdir ülkesi
KAYNAKÇA: İhsan Işık / Yazarlar Sözlüğü (1990, 1998) – Türkiye Yazarlar Ansiklopedisi (2001, 2004) – Encyclopedia of Turkish Authors (2005) – Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2007, 2009) – Ünlü Edebiyatçılar (Türkiye Ünlüleri Ansiklopedisi, C. 4, 2013) – Encyclopedia of Turkey’s Fomous People (2013) – Diyarbakır Ansiklopedisi (2013), Kurdakul, Sözlük, 339; İ. Oluklu, “Verilmiş Sözdür”, Kıyı, Eylül 1998; H. Kako, “Bedeli Ödenmiştir: Aşk ve Acı”, Karşı, Ocak 1993; M. Fındıkçı, “Suç Duyurusu”, Cumhuriyet Kitap, S. 550 (31 Ağustos 2000).