HAYATI
1 Mart 1918’de Devrek, Zonguldak’ta dünyaya geldi. 11 Mayıs 1999’da İstanbul’da hayatını kaybetti. Tam adı Mustafa Zihni Anadol’dur. Zihni Turgay Anadol imzasını da kullandı. Hayriye Hanım ile esnaf Hasan Anadol’un oğlu, siyaset adamı ve yazar Kemal Anadol’un babasıdır. Ankara Musiki Muallim Mektebi ve Haydarpaşa Lisesi’nden 1940 yılında mezun oldu.Karabük Demir-Çelik Fabrikası’nda memurluk, mobilyacılık, inşaat işçiliği, sendikacılık ve yayımcılık yaptı.
Zihni Anadol, 1944’te Ceza Kanunu’nun 141. maddesine muhalefetten üç buçuk yıl hüküm giydi. 1951’de Yusuf Ahıskalı ile birlikte Yeni Ses adlı dergiyi çıkardı. 1954 yılında Yeni Ses dergisinde yayımlanan “Şafakta” adlı şiiri sebebi ile 142. maddeden yargılandı. Dokuz ay tutuklu kaldı, ardından beraat etti. 1957’de Vatan Partisi’nin yönetimine katıldı. Yirmi iki ay süren tutukluluktan sonra yine beraat etti.
İlk yazısı 1939 yılında Yeni Adam dergisinde yayımlandı. Daha sonra şiir ve yazıları Yeni Ortam, Türk Solu, Emekçi, Varlık, Somut, Edebiyat Cephesi ve İnsancıl dergilerinde çıktı. Son olarak Evrensel gazetesinde günlük yazılar kaleme aldı. Zihni Anadol, toplumcu-gerçekçi anlayıştaki şiirleri ve anı kitapları ile tanındı.
Türkiye Yazarlar Sendikası, Edebiyatçılar Derneği, İnsan Hakları Derneği ve TÜSTAV üyesi olan Zihni Anadol, 1995 Edebiyatçılar Derneği Altın Madalya Onur Ödülü’nün sahibidir.
Evli ve dört çocuk babası olan Anadol, akciğer kanserinden vefat etti. Vasiyeti üzerine Reşat Fuat Baraner gibi siyasal mücadele arkadaşlarının bulunduğu Feriköy Mezarlığı’na defnedildi.
“Birer tatlı roman gibi okunur Zihni’nin kitapları.“ demiştir. Oktay Akbal ise “Zihni Anadol’un kitapları, belgesel bir romandır.“ (Hasan İzzettin Dinamo)
ESERLERİ:
ŞİİR: Ağlama Duvarı (1988), Kırmız Gül ve Kasket (1989), Aydınlığa Omuz Verenler (1991).
ANI: Truva Atında İlk Akşam (1988), Canpazarı Yolcuları (1995), Ben İşçiyim (Zehra Kosova’nın anıları, 1996).