HAYATI
XVII. yüzyıl tekke şairlerinden. Foça’da dünyaya geldiği bilinen Zakiri Hasan’ın doğum tarihi hakkında herhangi bir bilgi yok. 1622’de İstanbul’da vefat etmiş ve burada toprağa verilmiştir. Asıl adı Hasan olan şair, şiirlerinde Zakiri mahlasını kullanmıştır. Genç yaşta İstanbul’a geldi ve dönemin önemli mutasavvıflarından olan Nureddinzade’ye intisap etti. Bir yandan da musiki ile ilgilendi. Daha sonra tekkenin zakirbaşılığı görevine getirildi. Zakiri Hasan, iyi bir şair olduğu kadar yaşadığı dönemin tanınmış musiki adamlarından da biridir.
ESERLERİ
Zakirî’nin Ahmet Necdet’in Tekke Şiiri adlı eserinde iki şiiri tespit edilmiştir. Zakiri, ayrıca ilahiler yazmış ve başkalarına ait pek çok ilahiyi de bestelemiştir.
ESER ÖRNEKLERİ
I
Gönlümü ilahi senden ayırma
Aşkına sultanım benden ayırma
Masiva hubbunu çıkar kalbimden
Her ne sana yarar ondan ayırma
Ehl-i hal ile beni haldaş eyle
Zakir kulların ile koldaş eyle
Ahir nefeste iman yoldaş eyle
Ya Rabbi sen anı benden ayırma
Derd ile edelim sema vü cevlan
Sineler çak edip olalım uryan
Akıbet kimseye kalmaz bu devran
Hele şimdi bu devrandan ayırma
Dostlarına va’de kıldın visalin
Aşıklar ararlar senin hayalin
Lutf edip cennette göster cemalin
Ya Rab bizi bu ihsandan ayırma
Zakiri’nin katı çoktur günahı
Zikrin hakkı anı affet ilahi
Ey kamu alemlerin padişahı
Dilim zikr ile Kur’an’dan ayırma
II
Tapuna isteyü geldim lûtfunu ey Hudâ senden
Rahmetin hânını umar bay ü yoksul gedâ senden
Sen şefi eyle dilesin suçumu Mustafa senden
Âlemi yaradan Allah hatâ benden atâ senden
Ben bana ettiğim işi kimseler kılmadı bana
Nefs ile şeytana uyup bir amel kılmadım sana
Lûtfun ermezse hâlime ehl-i mahşer kala tana
Âlemi yaradan Allah hatâ benden atâ senden
Hep ağardı cümle karem kalb ağarmağa yok çârem
Aklımı yavu kıluram her kaçan suçum anaram
Bunca cürm ü isyân ile Hazret’ine nice varam
Âlemi yaradan Allah hatâ benden atâ senden
Yevm-i tüblâ’dan korkarım gizli sırlarım açıla
Ol günde nâr-ı Cehennem âsiler üzre saçıla
Kangı bölükte bulunam mü’min münafık seçile
Âlemi yaradan Allah hatâ benden atâ senden
İzzettin hakkı ey Mevlâ çün ola yevmü’t-tegâbün
Zâkirî âsî kulundur eyleme ol günde mağbûn
Rahmetin deryâsına sal cümlemiz ey ferd-i bî-çûn
Âlemi yaradan Allah hatâ benden atâ senden
III
Nedir sürurun yine mesrursun
N’eyler bu sende beyhude hande
Ahret zadını kıldın mı hazır
Kuvvet ü kudret var iken sende
Rabbena bizden yok bize derman
Ver bize senden son demde iman
Hadden aşırdım cürm ü isyanı
Hak benden bir bir sorıser anı
Suçumu bildim kapına geldim
Sen kabul eyle bu günahkarı
Rabbena bizden yok bize derman
Ver bize senden son demde iman
Gözlerim giryan ciğerim biryan
Suçumu ansam olurum hayran
Zatına layık yok bir amelim
Ben fakir kulum sen gani sultan
Rabbena bizden yok bize derman
Ver bize senden son demde iman
Aldadı bizi nefs-i emmare
Taat etmeğe kalmadı çare
Olursa sual bu tehi deste
Ne cevap vere bu yürü kare
Rabbena bizden yok bize derman
Ver bize senden son demde iman
Zakiri budur vird-i zebanım
Her kaçan olsa muhtazır canım
Lütfunu rehber eyle sultanım
Şerr-i şeytandan sakla imanı
Rabbena bizden yok bize derman
Ver bize senden son demde iman
KAYNAKÇA: Necdet, Ahmet (1997). Tekke Şiiri. İstanbul: İnkılâp Kitabevi. 355-356, “Zakirî, Hasan” (1998). Türk Dili ve Edebiyatı Ansiklopedisi. C.8. İstanbul: Dergâh Yay. s. 637.
