HAYATI
Öykü ve roman yazarı. 25 Ağustos 1943’te İstanbul, Beşiktaş’ta dünyaya geldi. Saadet Hanım ile Abdurrahim Çerçioğlu’nun kızıdır.
Ortaöğrenimini Beşiktaş Kız Lisesi’nde tamamlayan Sevinç Çokum, 1970’de İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü’nden mezun oldu. Bir süre edebiyat öğretmenliği yaptı. Üç yıl kadar Türk Edebiyatı dergisinin yazı işleri müdürlüğü görevini üstlendi. Cönk Yayınları’nda idareci olarak görev aldı. 1989’dan sonra uzun yıllar Türkiye gazetesi için makale, inceleme ve gezi yazıları kaleme aldı. Sevinç Çokum, yaşamını halen İstanbul’da sürdürmektedir.
Lise yıllarında şiirler de kaleme alan Sevinç Çokum’un ilk hikayeleri Hisar ve Türk Edebiyatı dergilerinde yayımlandı. Sonraki yıllarda öykü ve yazılarını Hisar, Türk Edebiyatı, Töre, Kaynaklar, Tepe, Kültür Dünyası, Yağmur dergileri ve Türkiye gazetesinde yer aldı. Öykülerinde kentin orta halli, yoksun insanlarını ve onların çevre ve iç dünyalarını konu edindi. Yer yer gerçeküstücü motifler taşıyan betimlemelerle eski İstanbul sokaklarını, evlerini anlattı; yoksul insanların bırakılmışlık, yalnızlık ve dayanışma gibi duygularını samimi ve hüzünlü bir dille işledi. Öykülerinde, İstanbul’un geleneksel sosyal dokusundan kesitler sunup ruhsal çözümlemeler yaparken, romanlarında sosyal konular kadar tarihe de yer verdi. Özellikle Orta Asya Türklerinin yaşadıklarını lirik bir dille kaleme aldı. Yapıtlarının pek çoğu Tatar, Özbek ve Azeri Türkçesi ile yayımlandı. “Çarmış” ve “Bir Geminin Getirdikleri” adlı iki öyküsü Almancaya çevrildi. “Beyaz Sessiz Bir Zambak” adlı öyküsü “Yeniden Doğmak” adıyla TV dizisi yapıldı (1987). “Gülyüzlüm” adlı romanı Türkiye gazetesinde tefrika edildi. Yapıtları üzerine biri doktora tezi olmak üzere pek çok akademik çalışma yapılmıştır.
Türk Edebiyatı Vakfı, Türk Edebiyatı Cemiyeti, İLESAM ve TYB üyesi olan Sevinç Çokum, Makina ile 1976’da Milli Kültür Vakfı Jüri Özel Ödülünün; Zor ile 1977’de Dündar Taşer Roman Armağanı ve Ülkücü Gazeteciler Cemiyeti Yılın Romancısı Ödülünün sahibi oldu. Çokum ayrıca Hilâl Görününce ile 1984’te Türkiye Milli Kültür Vakfı Edebiyat Ödülüne ve TYB Yılın Romanı Ödülüne; Rozalya Ana ile 1993’te TYB Yılın Hikâye Ödülüne layık görüldü.
ESERLERİ
Öykü:
- Eğik Ağaçlar, İst.: kendi yayını, 1972
- Bölüşmek, İst.: Türk Edebiyatı, 1974
- Makina, Ank.: Töre-Devlet, 1976
- Derin Yara, İst.: Cönk, 1984
- Onlardan Kalan, İst.: Cönk, 1987 (bu beş kitap 1993’te Ötüken Neşriyat tarafından Bir Eski Sokak Sesi, Evlerinin Önü ve Onlardan Kalan adıyla yeniden yayımlandı)
- Rozalya Ana, İst.: Ötüken, 1993
- Beyaz Bir Kıyı, İst.: Ötüken, 1998
- Gece Kuşu Uzun Öter, İst.: Ötüken, 2001
Roman:
- Zor, Ank.: Töre-Devlet, 1977
- Bizim Diyar, İst.: Türk Edebiyatı Vakfı, 1978
- Hilâl Görününce, İst.: Cönk, 1984
- Ağustos Başağı, İst.: Cönk, 1989
- Çırpıntılar, İst.: Ötüken, 1996
- Karanlığa Direnen Yıldız, İst.: Ötüken, 1996
- Deli Zamanlar, İst.: Ötüken, 2000
- Gülyüzlüm, İst.: Ötüken, 2003
- Gece Rüzgârları, İst.: Ötüken, 2004
- Tren Burdan Geçmiyor, İst.: Ötüken, 2007
Deneme:
- Güzele Bakan Karınca, İst.: Ötüken, 1997
- Vaktini Bekleyen Tohum, İst.: Ötüken, 2000
Anı:
- Hevenk – Kayıp İstanbul, İst.: Ötüken, 2003
KAYNAKÇA: BF (18 Haziran 1999); Necatigil, İsimler, 116-117; Özkırımlı, TEA, II, 334; “Çokum, Sevinç”, TDEA, II, 164; Necatigil, Eserler, 142-144; O. H. Bıldırki, “Bölüşmek”, TDEA, I, 466; B. Ercilasun, “Makina”, Türk Edebiyatı, S. 44 (Haziran 1977); G. Aytaç, “Hilâl Görününce”, Sanat Olayı, S. 39 (Ağustos 1985).
