HAYATI
20 Mayıs 1940 günü Kahramanmaraş’ta dünyaya geldi. A. Gaffar Taşkın, Celil Kahvecioğlu imzalarını da kullandı. Ayşe Hanım ile mühendis Hakkı Özdenören’in oğludur. Necip Fazıl Kısakürek anne tarafından akrabasıdır. Malatya Gazi İlkokulu, Tunceli Ortaokulu’ndan sonra 1958 yılında Malatya Lisesi’ni bitirdi. Daha sonra İstanbul Üniversitesi Gazetecilik Okulu’ndan 1964’te ve İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nden ise 1967 yılında mezun oldu. Aynı yıl Devlet Planlama Teşkilatı’na uzman yardımcısı olarak girdi. 1970-1971 arasında bulunduğu New Mexico Üniversitesi’ndeki “Kalkınma İktisadi” konusundaki eğitimini tamamlayamadı. Devlet Planlama Teşkilatı’nda uzman, Kültür Bakanlığı’nda müşavir olarak görev yaptı. 1969 yılında Nuri Pakdil, Erdem Bayazıt ve Akif İnan ile birlikte Edebiyat dergisini, 1976’da ise Cahit Zarifoğlu, Akif İnan, Nazif Gürdoğan, Aleaddin Özdenören ve Erdem Bayazıt ile birlikte Mavera dergisini kurdu. Rasim Özdenören, Yeni Devir, Zaman ve Yeni Şafak gazetelerinde köşe yazarlığı yaptı.
Rasim Özdenören’in ilk yazısı Akar Su 1957 yılında Varlık dergisinde çıktı. Daha sonra öykü ve denemelerini haftalık Yeni İstiklal gazetesi ile Soyut, Diriliş, Hamle, Dost, Hisar, Edebiyat ve Manevra dergilerinde yayımladı. Çok Sesli Bir Ölüm ve Çözümleme adlı iki öyküsü TRT tarafından filme alındı.
Sezai Karakoç’a göre Rasim Özdenören’in öyküleri: “hastalar ve Işıklar, kendine gerçekçi adını veren, bol örnekli, çok propagandalı, röportaj benzeri bir öz taşıyan, san’at katına bir türlü varamamış hikâyecilik akımının, neorealist diyebileceğimiz İkinci Yeni hikâyeciliğinin ve bir türlü yerleşememiş, yabancılıktan kurtulamamış varoluşçu hikâyeciliğinin gelip de tıkandığı, söndüğü, son sınırlarına varıp ufukta netliklerini kaybettikleri bir dönemde yayımlanmış, çıkmış bulunur”.
Rasim Özdenören’in öyküleri kültürel ve sosyal değişimin bireyde ve ailede meydana getirdiği çarpıklıkları, çelişkileri, açmazları, uyumsuzlukları şairane bir üslup ve yerli bir bakış açısı ile anlattığı kabul edildi.
Rasim Özdenören, İki Dünya ile 1979 Türkiye Milli Kültür Vakfı Jüri Özel Ödülü; Denize Açılan Kapı ile 1984 Türkiye Yazarlar Birliği Yılın Hikayecisi Ödülü; Ruhun Malzemeleri ile 1986 Türkiye Yazarlar Birliği Yılın Denemecisi Ödülü’nü almıştır.
ESERLERİ
HİKÂYE: Hastalar ve Işıklar (1967), Çözülme (1973), Çok Sesli Bir Ölüm (1974), Çarpılmışlar (1977), Denize Açılan Kapı (1983), Kuyu (1999), Hışırtı (2000), Ansızın Yola Çıkmak (2000), Toz (2002).
ROMAN: Gül Yetiştiren Adam (1979).
DENEME: İki Dünya (1977), Müslümanca Düşünme Üzerine Denemeler (1985), Yaşadığımız Günler (1985), Ruhun Malzemeleri (1986), Yeniden İnanmak (1987), Kafa Karıştıran Kelimeler (1987), Çapraz İlişkiler (1987), Yumurtayı Hangi Ucundan Kırmalı? (1987), Müslümanca Yaşamak (1988), Red Yazıları (1988), Yeni Dünya Düzeninin Sefaleti (1996), Ben ve Hayat ve Ölüm (1997), İpin Ucu (1997), Acemi Yolcu (1997), Kent İlişkileri (1998), Yüzler (1999), Köpekçe Düşünceler (1999), Eşikte Duran İnsan (2000), Yazı İmge ve Gerçeklik (2002), Aşkın Diyalektiği (2003), Düşünsel Duruş (2005).
ÇEVİRİ: Hayvan Çiftliği (George Orwell’dan, 1964), İslâm’da Devlet Nizamı (Mevdudi’den, 1967), İslâm Devletinde Mali Yapı (Dr. S.A. Sıddıkî’den, 1972).
