HAYATI
Türk şair, yazar, araştırmacı, öğretmen. 12 Temmuz 1940’da Şanlıurfa’da dünyaya geldi. 6 Ocak 2000’de Urfa’da yakalandığı kanser hastalığı nedeni ile yaşama veda etti. Harran Kapı Mezarlığı’nda toprağa verildi. Bazı yapıtlarını Mehmet Reha, Müslimoğlu ve Mithat Mirzali imzaları ile kaleme aldı. Gümrük memuru Hacı Müslim İnan’ın oğludur.
İlk ve orta öğrenimini Urfa’da tamamlayan Mehmet Akif İnan, liseyi Maraş’ta okudu. 1972’de Ankara Üniversitesi Dil, Tarih ve Coğrafya Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü’nden mezun oldu. 1965’te Necip Fazıl Kısakürek ile tanıştı. 1960-64 yılları arasında Ankara’da Hilal dergisi ve yayınlarını yönetti. Uzun yıllar edebiyat öğretmeni olarak çalıştı. Daha sonra Türk Ocakları Merkez müdürlüğü görevini üstlendi. Mavera dergisinin kurucuları arasında yer aldı. Bu sırada pek çok konferans verdi. 1972’den sonra Uşak İmam-Hatip Okulu ve Gazi Eğitim Enstitüsü’nde edebiyat öğretmenliği yaptı. 1969’da Nuri Pakdil ile birlikle Edebiyat Dergisi’ni kurdu. 1969-1972 yılları arasında Türk Taşıt İşverenleri Sendikası’nda uzmanlık görevinde bulundu. 1975’te kısa dönem askerlik yaptı. 1992’de kurulan Eğitim-Bir Sendikası’nın ve 1995’te kurulan Memur-Sen’in genel başkanlığını yürüttü. Yedi şiiri T. Yüncüoğlu tarafından bestelendi. Mehmet Akif İnan hakkında Trakya ve On Dokuz Mayıs üniversitelerinde yapılmış bitirme tezleri vardır.
Mehmet Akif İnan’ın ilk şiir ve yazıları 1957’de çeşitli dergi ve gazetelerde yer aldı. Sonraki yıllarda ürünleri Türk Ruhu, Toprak, Orkun, Defne, Yaprak, Türk Yurdu, Filiz, Yeni İstikbal, Mavera, Yedi İklim gibi pek çok dergide yayımlandı. İnan, özellikle Edebiyat dergisinde yayımlanan yazı ve şiirleri ile dikkat çekti. Mehmet Akif İnan’ın şiirlerinin temel konusu aşktı. Ürünlerinde yaşadığı şehrin ve beslendiği kaynağın izini bulabileceğimiz şiirlerinde beşeri aşktan ilâhi aşka doğru bir geçiş olduğu belirtildi. İslâmi Edebiyatın önde gelen sanatçı düşünce adamlarından biri olduğu kabul edildi. Divan ve halk şiiri geleneğinden yararlanarak kaleme aldığı “gür sesli” şiirleri ile 1960’tan sonra gelişen “Yeni İslami Akım”ın önde gelen şairleri arasında yer aldı. Yazılarında, divan edebiyatının, İslam uygarlığının bir ürünü olduğunu ve bu uygarlık dünyası ile yeniden bağlar kurmak gerektiğini dile getirdi.
ESERLERİ
Şiir:
- Hicret, Ank.: Edebiyat Dergisi, 1974
- Tenha Sözler, İst.: Yedi İklim, 1991
Deneme-İnceleme:
- Edebiyat ve Medeniyet Üzerine, Ank.: Edebiyat Dergisi, 1972
- Yeni Türk Edebiyatı, (O. Çağlar ile) Ank.: Yaygın Eğitim Kurumu, 1977
- Din ve Uygarlık, İst.: Akabe, 1985.
ESER ÖRNEKLERİ
MESCİD-İ AKSA
“…
Gözlerim yollarda, bekler dururum
‘Nerde kardeşlerim’ diyordu bir ses.
İlk kıblesi benim ulu Nebimin
Unuttu mu bunu acaba herkes.
Şimdi kimsecikler varmaz yanıma
Resulden yoksunum, tek ve tenhayım.
Rüzgarlar silemez gözyaşlarımı
Çöllerde kayıp bir yetim vahayım.
Mescid-i Aksa’yı gördüm düşümde
Götür Müslüman’a selam diyordu.
Dayanamıyorum bu ayrılığa
Kucaklasın beni İslâm diyordu.”
KAYNAKÇA: Necatigil, İsimler, 200; “İnan, M. Akif”, TDEA, IV, 386; Kabaklı, IV, 386; Işık, 318-319; M. Akif İnan Özel Sayısı, Yedi İklim, S. 120 (Mart 2000).
