HAYATI
Roman ve öykü yazarı. 31 Ocak 1918’de Adapazarı’na bağlı Aktefek köyünde dünyaya geldi. 9 Kasım 1990’da İstanbul’da yaşama veda etti. Kerim Korcan, Saat tamircisi Murat ustanın oğludur.
Kerim Korcan, Eskişehir Akçalan İlkokulu’nda başladığı öğrenimini, dördüncü sınıfta bırakmak zorunda kaldı. Çeşitli işlerde kalfalık yapan Korcan, İstanbul’da berber kalfası iken, gizli örgüt kurmak suçundan tutuklandı ve on yıl hapis yattı (1938-48). Özgürlüğünü kazandıktan sonra marangozluk yaparak geçimini sağladı. 1954’te kurulan Vatan Partisi’nin kurucuları arasında yer aldı. 1957’de bu parti kapatılıp yöneticileri de tutuklanınca Kerim Korcan için yeni bir hapis dönemi başladı, dava beraat kararı ile sonuçlandı. Daha sonra tekrar marangozluğa başladı, bir ara kitapçılık yaptı. Hayatının son yıllarında ise sadece yazarlıkla uğraştı.
İlk ciddi yazarlık denemelerini Sinop Cezaevi günlerinde başlayan Kerim Korcan, asıl adını 1962’de Milliyet gazetesi tarafından açılan “Bir Memleket Gerçeği” konulu yarışmada “Köse” adlı röportajının aldığı ödül ile duyurdu. Korcan, öykülerinde genellikle hapishane yaşamının anı ve gözlemlerini yansıttı; çoğunlukla konuşulan dile ve yöresel diyaloglara ağırlık verdi. Linç adlı romanı (yön. Bilge Olgaç, 1970) filme alındı, “Tatar Ramazan” adlı öyküsü ise 1976’da İstanbul Şehir Tiyatrosu’nda sahnelendi ve daha sonra filme alındı (yön. M. Gülgen, 1990).
Kendi kendini yetiştiren Kerim Korcan, önceleri şiir yazdı. Ama tutukluluk döneminde ve siyasal çalışmaları sebebi ile edebiyattan uzak düşünmesine yol açtı. Hapishane günlerinin gözlemlerini değerlendirdiği, yer yer araya girerek çözümlemeler yapıp çıkış yolları gösterdiği toplumsal gerçekçi bir çizgide yapıtlar verdi. Kerim Korcan, “Köse” ile 1962’de “Bir Memleket Gerçeği” konulu Milliyet Gazetesi Karacan Yarışması ikincilik ödülünün sahibi oldu. Korcan, ayrıva “Tatar Ramazan” filmi ile 1991’de Ankara Çankaya Belediyesi “İnsan Hakları” konulu yarışmada birincilik ödülüne layık görüldü.
1974’te Yansıma dergisine verdiği röportajda cezaevi gerçeğini yansıttığı yapıtları ile ilgili sorulan bir soruya: “Ben, üniversite kürsüsünde vatandaşların, hak, hukuk, eşitliği için ağlayan ama, içeride insanların anasını ağlatan adaleti, tekmil ders uygulamalarıyla mahpushane cürmü meşhut ettim, suçüstü yakalandım. Madam ki adalet mülkün temelidir, ben de toplum sorunlarına başlangıç olarak oradan yanaşmayı uygun buldum. Başkaları ne düşünür bilmem, iyi bir giriş yaptığım inancındayım ve devam etmek de isterim” şeklinde yanıt verdi (Yansıma, 26, 1974).
ESERLERİ
Roman:
- Linç, İst.: E, 1967
- İdamlıklar, İst.: E, 1971
- Ter Adamları, İst.: E, 1975
- Dimitrof Geçiyor, İst.: E, 1978
- Patrona, İst.: Yazko, 1983
- Ateşten Köprü, İst.: Bibliotek, 1988
- Harbiye Kazanı, İst.: E, 1989
- Ölüm Pusuda, İst.: Müka Mtb., 1990
Öykü:
- Tatar Ramazan, İst.: Ararat, 1969
- Kanlı Bayraklar, İst.: Süreç, 1985
- Acılar Çemberi, İst.: Esin, 1990
Şiir:
- Ey Gaziler, İst.: E, 1989
- Çocuk Kitabı:
- Capon, İst.: Gendaş, 1990
KAYNAKÇA: Necatigil, İsimler, 230; Özkırımlı, TEA, III, 763-764; “Korcan, Kerim”, TDEA, V, 396; Necatigil, Eserler, 259-260, 361-362; Kurdakul, Sözlük, 385; Karaalioğlu, 331; Özgüç, I, 407; II, 379, İhsan Işık / Yazarlar Sözlüğü (1990, 1998) – Türkiye Yazarlar Ansiklopedisi (2001, 2004) – Encyclopedia of Turkish Authors (2005) – Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2007, 2009) – Ünlü Edebiyatçılar (Türkiye Ünlüleri Ansiklopedisi, C. 4, 2013) – Encyclopedia of Turkey’s Fomous People (2013).
