HAYATI
Roman ve öykü yazarı. 1917’de Manisa’nın Akhisar ilçesinde dünyaya geldi. 11 Kasım 1986’da Sofya’da yaşama veda etti.
Öğrenimini 1936’da Balıkesir Necatibey Öğretmen Okulu’nda tamamlayan Fahri Erdinç, daha sonra Balıkesir, Afyon, Manisa ve Tekirdağ’ın köylerinde ilkokul öğretmeni olarak çalıştı. Bir süre de Ankara Konservatuvarı Tiyatro Bölümü’nde okudu. 1938’de tekrar öğretmenliğe döndü. 1946’da öğretmenliğin yanı sıra Ankara Radyosu’nun Tiyatro Bölümü’nde çalıştı. Siyasal düşüncelerinden ötürü tutuklandı; 1949’dan ölümüne kadar Bulgaristan’da yaşadı.
Edebiyat yaşamına şiir ile başlayan Fahri Erdinç, Nazım Hikmet etkisinde kaldığı dile getirilen şiirler kaleme aldı. Daha sonra öykü türüne yönelen Erdinç’in toplumsal gerçekçi çizgide kaleme aldığı öyküleri 1947-49 yılları arasında öyküleri Seçilmiş Hikâyeler, Varlık, Adım Adım, Büyük Doğu ve özellikle Şadırvan dergilerinde yer aldı. Fahri Erdinç, öykülerde yaşam deneyimleri ile gözlemlerini gerçekçi, fakat eleştirel olmayan bir tavırla ve mizah unsurunu ekleyerek S. Ali tarzında geliştirdi. Türkiye’de iken yazdığı dokuz öyküsü Seçilmiş Hikâyeler dergisinin bir özel sayısında toplandı. Ankara Radyosu’nda ona yakın oyunu seslendirildi.
Fahri Erdinç, yaşamının düğümünü oluşturan göçmenlik olgusu ile ülkemizin toplumsal değişimi yapıtlarının başlıca konularını oluşturdu. Türkiye’de yaşadığı yıllarda yazdığı öykülerini Türkiye Hikâyeleri adıyla ayrı bir kitapta topladı. Ayrıca çeşitli Bulgar yazarlarından roman ve şiir çevirileri yaptı. Hakkında Seçilmiş Hikâyeler ve Türkiye Defteri dergilerinde özel sayılar hazırlandı.
ESERLERİ
Şiir:
- Şen Olasın Halep Şehri, İst.: Hüseyin Kazazgil Mtb., 1945
- İşte Böyle, Bulgaristan, 1956
Öykü:
- Akrepler, Bulgaristan, 1952
- Asi, Bulgaristan, 1955
- Memleketimi Anlatıyorum, Bulgaristan, 1960
- Diriler Mezarlığı, İst.: Hür, 1969
- Canlı Barikat, Bulgaristan, 1973
- Türkiye Hikâyeleri, İst.: Koza, 1976
Roman:
- Ali’nin Biri, Bulgaristan, 1958 (İst.: Habora, 1979)
- Acı Lokma, Bulgaristan, 1959 (İst.: Güney, 1977)
- Kore Nire, Bulgaristan, 1966
- Kardeş Evi, İst.: Habora, 1979
Anı-İnceleme:
- Kapitalist Türkiye Çocukları, Bulgaristan, 1951
- Nâzım Hikmet ve Bulgaristan, Sofya: Sofya Press, 1976 (İst.: Evrensel Dostluk, 1977)
- Mustafa Suphi Destanı, İzmir: Başak Mtb., 1978
- Kalkın Nâzım’a Gidelim, (anılar) İst.: Varlık, 1987
Oyun:
- Göç, Bulgaristan, 1952.
KAYNAKÇA: Necatigil, İsimler, 145; Kurdakul, Sözlük, 239-240; Özkırımlı, TEA, II, 449-450; “Erdinç, Fahri”, TDEA, III, 61; M. Y. Bilen, Edebiyatın İzinde, İst., 1986, İhsan Işık / Yazarlar Sözlüğü (1990, 1998) – Türkiye Yazarlar Ansiklopedisi (2001, 2004) – Encyclopedia of Turkish Authors (2005) – Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2007, 2009) – Ünlü Edebiyatçılar (Türkiye Ünlüleri Ansiklopedisi, C. 4, 2013) – Encyclopedia of Turkey’s Fomous People (2013)
